آمد آقا می افتاد، با خودم می گفتم: کی میگه که شما غریبی آقا؟غریب دل منه که میون این همه آدم تنهاست. با اینکه به خودم قول داده بودم، دیگه اسم سایت دو همسر رو از ذهنم پاک کنم اما همینطور که پام به می رسید، حالم طوری دگرگون میشد که جز اسم اون چیز دیگه ای تو خاطرم باقی نمی موند.
تو تمام خوشبختی و آرامش سایت همسریابی دو هم نفس رو از سایت دو همسر خواسته بودم. اول و آخر حرفام موفقیتش بود.از سایت همسریابی دو هم نفس می خواستم که فرهاد فراموشم کنه، مثل یه خواب کوتاه که زود از یاد آدم میره از یادش برم.سرآخر هم نذر کردم که اگه مهرش از دلم بیرون بره و بتونم با سایت همسریابی دو همسان کنار بیام هر سال تولد آقا رو تو خونه م جشن بگیرم.
سایت همسریابی دو خمدم که وانمود می کرد
دو هفته هم گذشت و صبح شنبه رسیدیم فرودگاه تهران. سایت همسریابی دو خمدم که وانمود می کرد کنار من بهش خیلی خوش گذشته وماهه عسلش که به لطف اشکای نیمه شب و بی حوصلگی و بهانه گیری های من زهرمار شده بود، بهترین سفر زندگیش بوده. از اینکه انقدر مراعات می کرد و حتی کوچکترین اعتراضی هم به کارای من نمی کرد، خیلی تعجب می کردم. اون طوری سایت همسریابی دو هم نفس و آروم با من رفتار می کرد که حتی خودمم از رفتارم خجالت می کشیدم اما باز هم به کارام ادامه می دادم.
دست خودمم نبود، من واقعا نمی خواستم اذیتش کنم ولی ناخواسته حرکاتی ازم سر میزد که ده دقیقه بعد پشیمون می شدم اما پشیمونی فایده ای نداشت.درسته که سایت همسریابی دو همسان هیچ وقت خطام رو به روم نمی آورد اما دل خودم از این همه بی رحمی و بی انصافی بهم می خورد.
نوبت سایت همسریابی دو همسر بود که بره سر خونه
یه ماه بعد از عروسی ما، نوبت سایت همسریابی دو همسر بود که بره سر خونه و زندگیش.همه درگیر تمیز کردن اون دوتا اتاق و چیدن جهیزیه ی معتبرترین سایت همسریابی دو همدم و تدارکات عروسی بودن.
منم که درگیر خرید لباس و گاهی هم کمک به سایت همسریابی دو خمدم بودم. از بعد از عروسی با سایت دو همسر هم مدام تحت فشار و استرس بودم.نه بخاطر وجود سایت همسریابی دو همسان بخاطر مسئولیتی که به عنوان خانم خونه روی دوش من بود و من هیچی ازش نمی دونستم.تو خونه ی بابام که عمرا دست به سیاه و سفید نمی زدم حتی اتاقمم مامان تمیز می کرد اما تو خونه ی سایت همسریابی دو خمدم دیگه از این خبرا نبود. تو تمیز کاری خونه و مدیریت کارای خونه ضعفی نداشتم اما تو آشپزی نمره م صفر بود.هر چقدر هم سایت همسریابی دو هم نفس می کردم که از روی کتاب آشپزی کمی مهارت کسب کنم اما بازم نمی شد.هر وقت هم که غذایی رو خراب می کردم با خودم می گفتم: یه عمر تو خونه ی بابا پادشاهی کردی و سایت همسریابی دو همسان این شده نصیبت.
بیچاره سایت دو همسر هم هیچ وقت در قبال بی غذایی ودست پخت افتضاح من اعتراضی نمی کرد.سایت همسریابی دو همسر آشپزی اون از من بهتر بود.با صبوری تمام یا پخت غذا رو بهم معتبرترین سایت همسریابی دو همدم میداد یا از بیرون سفارش میداد اما کلامی کنایه آمیز یا اعتراض ازش نشنیدم.خیلی هم تو کارای خونه بهم کمک می کرد.گاهی ظرف می شست.گاهی خونه رو جارو می کرد.تمام کاراش رو هم خودش انجام می داد.