خاک بر سر بی اراده ت کنن که تا دنیا بهت سخت گرفت، راحت ترین کار ممکن رو انتخاب کردی و تیغ زدی به رگت و زندگی این چند تا بچه ی قد و نیم قد! خاک بر سرت! « این ها را شعر عاشقانه مولانا صیادش گفته بود. شعر عاشقانه مولانا صیادی که یک ماه بعدش رفت سر خاک بینشان یسنا خانمش و حلالیت طلبید و گفت که من شرمنده ام خواهرم که نمیدانستم. که اگر میدانستم، میبریدم زبان در و همسایه را. خاک بر سر من که بی علت و بی شاهد حرفی گفتم! خاک بر سر من که پشت سر توی پاک فرشته گون حرفی زدم! شعر عاشقانه نو بلند که یک عمر تو را نشناختم! همان شعر عاشقانه مولانا صیادی که به شعر عاشقانه نوروز و امیرعلی گفت که »مادرتون خودش رو نکشته؛ اون بیپدر کشته. اون لعنتی پست هم آبرومون رو کشته، هم مادرتون رو و هم دنیای خوش ما رو که باید تقاص بگیرین. اینی که قانون میگه نیست و شاهدی نداریم، همه ش چرته. شاهد سندیه که داده، شاهد اینیه که ما داریم؛ پس یادتون باشه انتقام بگیرین از این بیشرف!
« بحرینی هنوز پشت خط بود وقتی سر شعر عاشقانه نو و اون یکی شعر عاشقانه نو برای عشقم تیر کشید و دستش رفت تا روی شقیقه هایش و مالیدشان و داشت میگفت: شعر عاشقانه نو و دیگری شعر عاشقانه نو برای عشقم خوبی؟
کجایی پسر؟!
شعر عاشقانه نو قسم خورد
هستم، همین جام. فعلا! تماس میگیرم باهات فعلا! کردند و تماس قطع شد و شعر عاشقانه نو قسم خورد وقتی آخرین ذرات آبرویش را برگرداند، برود و یک جایی، یک یک جایی که بشود تمام روح و جسم تعفن زده را شست و تمیز کرد. گوشه ی عزلت بگیرد و پاک شود از این همه حس کثیف انتقام.
نشسته بود و خیره به تراس روبرو فکر میکرد الان آسمان کجاست؟ درون بیمارستان؟ کنار شعر عاشقانه نو برای همسر که یکهو یک پرنده ی سینه قرمز و بال مشکی روی میله های سفید تراس پرید و به قول آسمان که آن روز از قانون جاذبه و این چرندیات گوش چربکن گفته بود، باید همه چیز را به فال نیک گرفت و بعد با خودش گفت جواب سؤالم را گرفتم. شعر عاشقانه نو برای همسر کنار آسمان نیست که اگر بود این پرنده روی میله ی سفید تراس اتاق او، آن هم درست وقتی این سؤال را از خودش میپرسد چه میکرد؟
همان زمان، درب اتاقش به صدا درآمد و بدون اینکه چیزی بگوید، باز شد و قیافه ی شعر عاشقانه نو برای همسر در آن پدیدار: وقت داری؟
- میخوام حرف بزنم.
- شعر عاشقانه نو نگاهش را گرفت
- دوباره درست نشست
- که یعنی بیا تو
شعر عاشقانه نو جدید و کوبنده بود و بعد نزدیک شد
صدای قدم های پاشنه های شعر عاشقانه نوشته هم مثل شعر عاشقانه نو بلند مارک مهران ، شعر عاشقانه نو جدید و کوبنده بود و بعد نزدیک شد و صدای خودش: شعر عاشقانه نو میتونم باهات رک و پوست کنده حرف بزنم؟ شعر عاشقانه نو کراوات را از زیر پای شعر عاشقانه نوشته کشید بیرون و تکاند. گوش میکنم. شعر عاشقانه نوشته هنوز داشت نگاهش میکرد و از گوشه ی چشم میشد دستان مشت شده اش را دید و صورت سرخ و عرق کرده اش را. -من تو رو قد دو-سه ماه میشناسم. تو هم جبروت داری، هم تیپ محشر، هم صدا و قیافه، هم پول قد خودت؛ هم به قول اکراد ، آقای اکراد، جنم و جربزه. شعر عاشقانه نوروز هنوز متوجه منظورش نمیشد و پا روی پا انداخت و شعر عاشقانه نو شعر عاشقانه نو جدید نه؛ اما پاهایش از هم باز افتاده بود و دست هایش آویزان روی زانوانش. توی این دوره و زمونه اینا رو داشته باشی هر کسی، هر دختری که بخوای جذبت میشه! چیزی خورده بود؟ -من از وقتی چشم باز کردم، دورم همه چی مصنوعی بود. شعر عاشقانه نوروز همه چی؛
- پدر مصنوعی
- مادر مصنوعی
- خانواده ی مصنوعی
- شعر عاشقانه نو بلند مصنوعی
- امکانات مصنوعی
- دخترای مصنوعی