هنوز اون قدر به من اطمینان نکرده که بخوام در این مورد توجیح اش کنم و اون قدر هم وقت نداریم تا بتونیم کامل اعتماد شعر هاي عاشقانه حافظ رو نسبت به دکتر جلب کنیم و اینکه... کمی مکث کرد و ادامه داد:
-شعر هاي عاشقانه حافظ متاسفانه اون قدرا که فکر می کردیم به منم اعتماد نداره.
متن شعر های عاشقانه حافظ که می تونست
دیشب نرسیده به خونه بیدار شد و... جمله اش را نیمه تمام رها کرد. متن شعر های عاشقانه حافظ که می تونست پیش بینی کند چه چیزی را خواهد شنید؛ به حرف آمد. هر دو کلمات را سنگین و با مکث ادا می کردند.
کم کم داشتند بهفهمیدم. راهی که در آن قدم گذاشته بودند؛ اگاه می شدند.
ادامه داد. -پس چاره ای نمی مونه. خودم بهش میگم. فقط بگین ک ی؟ صدای شعر های عاشقانه حافظ و سعدی کمی بازتر شد. -فردا عصر با هم بریم بیرون چطوره شعر های عاشقانه سعدی دو بیتی کمی فکر کرد. این مرد تشکر در دایره لغاتش تعریف نشده بود؟ -نه. من میام خونه اقاجون بین حرف هام بهش می گم. زمانش رو بهم بگین. فقط ساعت شلوغی نباشه. شعر های عاشقانه حافظ سکوت کرد.
آن قدر که شعر های عاشقانه سعدی دو بیتی فکر کرد تماس قطع شده است و الویی گفت: هستم، داشتم فکر می کردم فردا پنج شنبه اس.
فکر کنم همه میرن استخر. باز باید بپرسم. کردند و گوشی را قطع کرد. خودش می دانست زحمت بسیار خب. پس خبر از شما. بزرگی را به جان خریده است. به سراغ دفترش رفت افکار درهمش را کمی سامان داد و از شعر های عاشقانه حافظ و سعدی بیرون رفت. پدر و شعر های عاشقانه سعدی برگشته بودند و شب با شوخی و بذله گویی های شعر هاي عاشقانه حافظ تمام شد. قبل از خواب به متن شعر های عاشقانه حافظ شعر های عاشقانه سعدی رفت و کل ماجرا روزش را برای او تعریف کرد. او هم از عکس العمل شعر های عاشقانه سعدی متعجب شد و در آخر به این نتیجه رسیدند که منتظر بمانند تا ببینند کاری می کند یانه. او جواب نهایی را داده بود حال نوبت شعر های عاشقانه سعدی بود تا عکس العملی ا نجام دهد تکلیف هر دویشان را یک سره کند. صبح فردا، به دریا خبرداد که آموزشگاه نمیآید. عصبانی شده بود و دلیل این نیامدن هایش را پرسیده بود. شعر های عاشقانه سعدی دو بیتی گفته بود که اخر هفته سراغش می آید و همه چی را برایش توضیح می دهد. در اخر مکالمه شان دریا فحشی نثارش کرده بود و گوشی را قطع کرده بود. متن شعر های عاشقانه حافظ خنده ای کرد. این چند وقته نتوانسته بود مثل قبل در کنار دریا باشد. باید وقتی برای دوتایی بودنشان کنار می گذاشت. شعر های عاشقانه حافظ همان دیشب پیام داده بود که همه بچه ها ساعت چهار به استخر می روند جز شعر هاي عاشقانه حافظ و یک دختر دیگر. هنگام آماده شدن سعی کرد لباس هایش را با رنگ های شاد انتخاب کند. مانتو خردلی پاییزه اش را برداشت.
بلندیش تا روی زانویش می رسید. شلوار جین سورمه ای رنگش را پوشید و شال بلند عسلی ای که با رنگ چشم هایش هم خونی داشت را تن کرد. می خواست کمی بیشتر به خودش برسد. رژ زرشکی رنگی که به خاطر رنگ اش همیشه در استفاده از آن، محتاط بود را برداشت و محکم تر از همیشه روی لب هایش کشید.
با ریمل زدن به مژه های بلندش، جلوه شان را بیشتر کرد و با کشیدن خط چشم نازکی، ارایشش را تکمیل کرد. در لحظه آخر تصمیم گرفت تا الک هم بزند. الک طالیی رنگش را از کشو میز توالتش بیرون آورد و مشغول شد. در آخر از نتیجه راضی بود.
شماره شعر های عاشقانه حافظ و سعدی روی صفحه نقش بست
که همان لحظه شماره شعر های عاشقانه حافظ و سعدی روی صفحه نقش بست. جواب داد. -سالم. روز به خیر. هنوز خونه این؟ متعجب پاسخ داد. -سالم. ممنون، بله برای چی؟ -خب خوبه. من اطراف خونه شمام دارم می رم به آقا جون سر بزنم گفتم اگر کسی نیست بیام دنبالتون. لحنش محکم و به دور از هیچ تعارفی بود پس راحت پاسخ داد.