جانیار سری تکون داد و تایید کرد به سایت رسمی همسریابی نگاه کرد: صنم تا پنج بیدار نمیشه اگر میخوای یک بری برو رمان. زمزمه ی مردونه ای کرد؛ حالا شبیه برادرش بود: تر زده شد به حس و حالم داداش کجا برم؟ کتش رو روی دسته مبل پرت کرد و بهم گفت: میشه تو اتاق ننه عروس بخوابم؟ لبخند زدم از همونا که میگن از گریه غم انگیزتر است... سر تکون داد و زمزمه کردم: ببخش بلند نمیشم. تختش ۲ نفرس. اگر راحت نبودی میتونی از کمد دیواریش پتو و بالش برداری. سایت رسمی همسریابی ایران چیزی نگفت کوله اش هم رو مبل افتاده بود. بیخیال شب بخیری گفت و به طرف اتاق سایت رسمی همسریابی ایران قدم برداشت. دستی به صورتم کشیدم. نگاهش میخ صورتم بود میخ شدم رو صورتش زمزمه کرد: گفته بودم گریه و بیخوابی بهت نمیاد؟
مثل خودش زمزمه کردم: گفته بودی بی خوابی بهم نمیاد نه گریه... هوفی کشید و گفت: گریه ام بهش اضافه میکنم. شونه ای بالا انداختم و گفتم: مبارک صاحب آیندمم تو چرا حرص میخوری... لبش کج شد و لبخند معروف خودش رو زد و گفت: فعلا که صاحب فعلی بگی نگی از اینطور قیافه ها همچین خوشش نمیاد، گریه نکن تا این شکلی نبینتت... داغ دلم نشی که حرفات دو پهلوئه! نگاهم زوم یقه ی گردش شد و زمزمه کردم: گرمت نیست؟ به سوشرت چرمش اشاره کردم. یکم به جلو خم شد و از تن خارجش کرد و روی دسته مبل انداخت بلند شدم: نسکافه؟ بدم نمیاد. به آشپزخونه رفتم. بعد از درست کردن نسکافه، با چندتا شکلات و یکم بیسکویت به سالن برگشتم. روی میز گذاشتم و زمزمه کردم: ساعت سه و نیمه به خواب نمیرسم. تو خوردی برو بخواب.
سایت رسمی همسریابی ایرانیان مقیم امریکا از این که خوابم نصفه بشه یا خواب زده بشم هیچ خوشم نمیاد.
نگاهش به نسکافه هایی بود که بخار خوشگلی از توش خارج میشد جوابم رو در همون حالت داد: سایت رسمی همسریابی ایرانیان مقیم امریکا از این که خوابم نصفه بشه یا خواب زده بشم هیچ خوشم نمیاد. پوزخندی زدم و زمزمه کردم: شکر آرزو به دل نمیمیرم تو یه چیزی تفاهم داریم. باز کج شدن لباش. زمزمه کردم: سایت رسمی همسریابی ایران. نگاهم نکرد: نگاهم کن. نگاهش زوم شد تو چشمام معذبم میکرد این دوتا تیله قهوه ای تیره... کی خوب میشه؟کی درداش تموم میشه؟ نگاهی بین چشمام دردوبدل کرد چتری هام رو پشت گوش فرستادم لب باز کرد:طول میکشه، اما آدم محکم کنارش میخواد.
تو اون آدم باش... فردا باید بگی سرماخوردگی شدید داره و بدنش درد میکنه تا بقیه بویی نبرن. سری تکون دادم و تایید کردم. نگاهم نگاهش رو زیر نظر داشت: فردا باهاش حرف بزن ببین میمونه عمارت؟ ما باید تا آخر همین هفته بریم کیش. چشمام رو بستم هوووف. چشم باز کردم: میگم بهش حالا تا آخر هفته مونده هنوز. سری تکون داد و گفت: میگم که نگی نگفت. به ساعت صفحه گوشیش نگاه کرد و رمزش رو زد همینطور هم نسکافه اش رو تو دست دیگه اش داشت و مزه میکرد... ویسی پخش شد: سلام داداش من فردا شرکت کار دارم دمت گم بعد این که سایت رسمی همسریابی ایرانیان خارج از کشور هستن ما فعلا در اختیار خانمیم جایی نمیریم.
سایت رسمی همسریابی بود
لبخند به لبام اومد سایت رسمی همسریابی بود، مغرور و وحشت ناک و در عین حال خوشگل ِن مهرانا دختری از جنس آب زلال و بی شیله پیله ترین و در آخر عشق جاودا. لب باز کردم: ماکانه؟ نگاهی بهم انداخت، خلاصه کرد وگفت: گفتم بیان لواسون جوابش رو که شنیدی. سری تکون دادم و گفتم: وای چه جشن خوبی بود. این دوتا اولین زوج هایی بودن که عمیق مکمل و خالص بودن برای هم. نگاهش زوم شد روم. ّص: ر تر از قبل گفتم نسکافه رو به آخر رسوند و من اون همه دیونه بازیت که الان از این زاویه که نگاه میکنم میبینم اصلا بهت نمیاد ؛برای چی بود؟ باید چندنفر من رو بد حال میدیدن. بی بندوبار میدیدن، که دیدن. سری تکون دادم و سریع گفتم: ماکان مگه تو کار خلافه سایت رسمی همسریابی ایرانیان مقیم امریکا؟
سرش رو پایین انداخت اما نگاهش رو بالا آورد و از پشت فک قفل شده گفت: کمتر بلبل زبونی کن دختر سرت رو به باد نده. سایت رسمی همسریابی مهموناش اونایی بودن که باید... لبخند خسته ای زدم و نگاهش کردم. بعد از خوردن نسکافه ام لیوان رو روی سینی گذاشتم بلند شدم و به آشپزخونه بردم خودم رو سرگرم کردم و شستمشون کارم که تموم شد درحالی که به طرف راهرو می رفتم به سایت رسمی همسریابی ایران گفتم: میرم دوش بگیرم. سر تکون داد و بی حرف بلند شد و رو کاناپه دراز کشید. کاملا پاهاش از قسمت زانو؛ از کاناپه بیرون مونده بود. زمزمه کردم: پاشو برو رو تخت من. من که به خواب نمیرسم.