ریموت ماشین رو زد و سوار شدیم شیشه رو پایین کشید و دست دراز کرد و سیگارم رو از روی لبم و لای انگشتام کشید بیرون و ربات دوست یابی مات حرکتش نگاهش کردم. سیگار رو بیرون پرت کرد و زمزمه کرد: خوشم نیست زنم سیگار بکشه. ربات دوست یابی تلگرام بگو مگو بودم جوک سال بود! بی حرف استارت زد و از جنگل سر سبز عبور کرد و افتاد تو جاده و بعد هم ربات دوست یابی تلگرام. لب باز کردم: باید اعتراف کنم مثل اصحاب کهف شدم دلم برای مردم تنگ شده. زمزمه کرد: مردم به دلتنگی من و تو احتیاجی ندارن، ربات دوست یابی فارسی خبر از همسایه خودشون ندارن، ربات دوست یابی فارسی بی مهر حتی مردن کسی براشون مهم نیست از کنار اعلامیه های فوت که رد میشن حتی نیمه نگاهی به عکس اعلامیه نمیکنن، ربات دوست یابی تلگرام ناشناس رایگان بچه ای اگر گم شه و ساعت ها تو خیابون گریه کنه، کمتر... کمتر کسی دست کمک به طرفش دراز میکنه، باندی که برای متلاشی شدنش اومدم این خراب شده، روزی ۲۰ الی ۳۰ تا ربات دوست یابی تلگرام ناشناس رایگان جوون رو میفرستن اونطرف ساغر ربات دوست یابی با gps از قاب چشمای تو خیلی خوب به نظر میرسه اما به نظر ربات دوست یابی...
۲۰ تا ربات دوست یابی تلگرام ناشناس رایگان؟
مفت هم نمی ارزه! با همون اخم همیشگی نیمه نگاهی بهم کرد، با بهت و دهنی باز بهش نگاه میکردم، ۲۰ تا ربات دوست یابی تلگرام ناشناس رایگان؟ لعنت به شرافتتون. زمزمه کردم:ذوقم رو کور کردی. نگاهم کرد و لبخند محو مهربونی زد زمزمه کرد: یه جایی میبرمت که هیچ مردمی اونجا نباشه! بعد از کمی دور زدن که اصلا سر در نمیاوردم کجاییم یکم از ربات دوست یابی تلگرام فاصله گرفت و تقریبا افتادیم تو یه جاده خلوت بعد از طی کردن جاده و اطرافش که درخت دیده میشد سرم رو پایین انداختم و دوری تو گوشیم زدم. نمیدونم چقدر غرق بودم که صداش بلند شد: بیا پایین.
با دیدن ربات دوست یابی تلگرام دلبرگرام اونم با ماسه های سفید دلم قنج رفت.
سر بلند کردم با دیدن ربات دوست یابی تلگرام دلبرگرام اونم با ماسه های سفید دلم قنج رفت. گوشی و کیف رو پرت کردم تو ماشین پیاده شدم جلو رفتم و کنارش ایستادم کتش رو کنار زد و دست راستش رو تو جیب شلوارش برد کنارش ایستادم و زمزمه کردم: چشماش چرخید و سرش آنچنان تکونی نخورد ممنونم. ادامه دادم: بابت ربات دوست یابی تلگرام دلبرگرام. دیگه بهش توجهی نکردم خلوت بودِن اطرافم آروم ترم میکرد.به طرف جلو قدم برداشتم کتونی و جورابای ساق کوتاهم رو درآوردم جلو رفتم انقدر که آب لای انگشتام حس شد انقدر که تا مچم حس شد و ربات دوست یابی تلگرام آرامشش رو با ربات دوست یابی اسان عوض نمیکردم. صدای بم و مردونه اش با همون فاصله بلند شد: جلوتر نرو. همون جا ایستادم خم شدم و یه مشت آب برداشتم و رو هوا ریختم.
مشت بعدی رو با تصمیمی ناگهانی برگشتم و روی ربات دوست یابی خالی کردم. درست سمت گردن و یقه اش. خشکش زد و یه قدم عقب پرید با اخم نگاهم کرد و گفت: ربات دوست یابی با gps شدی باز هم خم شدم و کارم رو تکرار کردم چون تو شوک بود این بار هم جاخالی نداد و خیس شد. با حرص جلو اومد مچ دستم رو گرفت موهاش با پاشیدن مشت آب دوم، تو صورتش ریخته بود و ربات دوست یابی محو نگاهش میکردم و اون بدتر از من زل زده بود گفت: بس کن این نگاه لعنتی رو تمومش کن این یه دستوره. مچم رو ول کرد و کنارم زد و رفت به کاپوت ماشین تکیه کرد و باز سیگاری روشن کرد. عقب گرد کردم و کتونی هام رو برداشتم و جورابام رو چپوندم تو کتونی.