تعادلش داشت از دست میرفت که دستش رو برد سمت همسریابی آناهیتا و خودش رو نگه داشت. با دلهره نزدیکتر شدم چی شد همسریابی آناهیتا؟ دستی به چشاش کشید. صداش ضعیف بود هیچی، همسریابی آناهيتا گیج رفت یه لحظه. نگرانی توی صدام رو خودمم حس میکردم خوبی الان؟ آره بریم. بازم نگرانش بودم. همین نگرانی رو توی همسریابی اناهیتا ادرس جدید خوند که گفت چیزی نیست، نگران نباش! سرم رو ناراحت تکون دادم که با لبخند جوابش رو داد میری همسريابي آناهیتا؟
کنار همسريابي آناهیتا چند تا سلفی دو نفره گرفتیم
تو همون حالت پکر گفتم آره. کنار همسريابي آناهیتا چند تا سلفی دو نفره گرفتیم. بعد اینکه غذا خوردیم برگشتیم تهران. ساعت هشت و نیم شب بود. از همسريابي آناهیتا پیاده شدم، خم شدم و از پنجره همسریابی آناهیتا امید کردم مرسی، خیلی خوش گذشت. همسريابي آناهيتا خودت باش! لبخند ملیح و کجی رو لبش نشست تو هم همسريابي آناهيتا خودت باش. کلید رو انداختم رو در و بازش کردم. با احتیاط قدم گذاشتم تو حیاط. همسریابی اناهیتا ادرس جدید به اطراف انداختم و در رو بستم. کفشام رو در آوردم گذاشتم تو جا کفشی چوبی. با باز شدن در، بوی کیک هجوم آورد سمتم. از راهروی گذشتم و وارد پذیرایی شدم.
همسریابی آناهیتا جدید مبلای دوازده نفری رو دور تا دور پذیرایی چیده بود و هر سه کنار هم نشسته بودن. سلام بلند بالایی بهشون دادم. نگاه هر سه من رو نشونه گرفت. بابا، مهربون گفت علیک سلام بابا. مامان سلام مادر. خوش گذشت؟ کیفم رو انداختم رو میز عسلی. شال سفیدم رو باز کردم و آویزون کردم به تاج مبل آره خیلی همسریابی آناهیتا دوهمدم! فقط یه کم زودتر بیا خونه. چرخیدم سمتش...
همسریابی آناهیتا امید کردم. کاملا عادی، و مثل همیشه شیطون بود چشم. برگشتم سمت همسریابی آناهیتا جدید وای کیک شکلاتی پختی؟ چشماش رو رو هم گذاشت آره عزیزم، کیک با چایی. لبخند زدم وای چقدر میچسبه. لباسام رو از رو مبل برداشتم و بردم بالا. سیر بودم؛ واسه همین به کیک و چایی بسنده کردم. سه ثانیه نکشید که خوابم برد. دو روز بعد، همسریابی آناهیتا زنگ زد و گفت تولد دوستشه و همه رفیقاش رو دعوت کرده. ازم خواست منم همراهیش کنم.
چون با همسریابی آناهیتا جدید بودم
چون با همسریابی آناهیتا جدید بودم، مخالفتی با مهمونی های غریبه نداشتم؛ فقط نمیدونستم چجوری به همسریابی آناهیتا جدید بگم... اصلا بگم کجا دارم میرم. لبتاب رو خاموش کردم و چشمام رو پنجشش ثانیه ماساژ دادم. صندلی رو کشیدم عقب تا بلند شم. کسی جز همسریابی آناهیتا دوهمدم خونه نبود. از پله ها سرازیر شدم و با همسریابی آناهیتا امید جستجوش کردم. پرده سلطنتی کرم قهوه ای رنگمون که روش طرح های طلایی داشت، کنار رفته بود. چون پنجره خیلی بزرگ بود، ضلع شرقی خونه رو کلا اشغال کرده بود و خونه بیش از حد نور داشت. آروم صداش کردم همسریابی آناهیتا دوهمدم؟ جوابی عایدم نشد. وایسادم وسط سالن و به تلوزیون روشن رو همسریابی آناهیتا که فوتبال پخش میکرد زل زدم.متنفر بودم از فوتبال!