مراکز همسریابی در تهران گفت: با کسی کار نداریم اومدیم عزای پدربزرگمون. چشماش یکم گرد شد و زل زد به عینک دودی من گفت: دخترای عمو محمد؟ درست حدس زدم پسر دفاتر همسریابی در تهران بود، اون شب تو عقدی مهرانا به قدری خورده بود که دو سه بار رفیقاش بهش آبلیمو دادن. با پوزخند گفت: بوی پول خورده به دماغتون؟ همسریابی در تهران فکش رو فشار داد و خواست دهن باز کنه و خراب شه سرش که پسری نزدیک ما شد و رو به پسر سایت همسریابی در تهران گفت: سفارش دادم غذارو گفتم اضافه شدن مهمونا. رو کرد سمت ما و سر خم کرد و گفت: خوش اومدید. رو به پسر موسسه همسریابی در تهران: چرا تعارف نکردی برن داخل داداش! با داداش گفتنش نگاهش کردم زوم شدم روش شبیه هم بودن دومین پسر عموی معروف... موسسه همسریابی در تهران میدونی خانما کین؟ لبه کتش رو صاف کرد و گفت: نه متاسفانه.
ما دخترای آژانس همسریابی در تهران هستیم
یه قدم جلو رفتم و قبل از حرف زدن اون یکی گفتم: ما دخترای آژانس همسریابی در تهران هستیم... به قول داداشتون با سر اشاره ای به برادرش زدم و گفتم میراث خورای معروف. و باز پسری که کنار مرکز همسریابی در تهران ایستاد و گفت: چرا نمیاید دم در! منتظرن. نگاهمون کرد و گفت: مشکلی پیش اومده! همسریابی در تهران پوزخندی زد و گفت: با اجازه. چرخیدیم و وارد عمارت شدیم. یک راست رفتیم کنار دفتر همسریابی در تهران... شهلام داشت خودش رو میزد به در و دیوار و آقا بزرگ رو صدا میزد.
سایت همسریابی در تهران اما با دستمال مشکی آروم نم چشمش رو پاک کرد
سایت همسریابی در تهران اما با دستمال مشکی آروم نم چشمش رو پاک کرد و بهمون خوش آمد گفت. عمو مهرانم نزدیکمون شد و بهمون دست داد و آروم بهم گفت: فکر نمیکردم بیای دختر... بخاطر شما و خانم بزرگ اومدم. خوب کردی عزیزم. بعدم با ماشین های لوکس خونواده و خاندان رادفر رفتیم سر خاک و برگشتیم... دم در عمارت خواستیم برگردیم خونه که خانم بزرگ باز با نگاهش و اشارش گفت که بریم عمارت. همسریابی در تهران مخالف بود اما با دیدن نگاه مادربزرگ ماهم همراه بقیه وارد عمارت شدیم. دفتر همسریابی در تهران گفت: شام میمونید. ماهم مهر سکوت بر لب رو مبل نشستیم. خبری از پسرای دفاتر همسریابی در تهران نبود همه بودن تو عمارت جز اونا... چشمی توی سالن چرخوندم که مراکز همسریابی در تهران اروم گفت: کم کم اون شمعدونی کنار خونه ۳۰.۲۰ میلیون پولشه.
راست میگفت خونه پر از عتیقه و وسیله های گرون خارجی بود. مهم نیست که چقدر پدر و مادرم بی مهری دیدن مهم ثروتی نیست که تو دم و دستگاه ایناست، مهم کمی فقط کمی پول بود برای دانشگاه رفتن خواهری که عاشق درس بود اما نخوند و بهانه آورد، ما از برای خیلی چیزها تو زندگیمون فاتحه خوندیم در حالی که پدر، پدرم مرفه ترین آدم دنیاست. سر میز شام بودیم که سایت همسریابی در تهران گفت: میخوام وصیت نامه رو بعد از شام بخونم. همسریابی در تهران یه قلوپ دوغ خورد و گفت: بزارید فردا که ما نبودیم دفتر همسریابی در تهران. خانم بزرگ اخمی کرد و گفت: وقتی دستور میده و امضا میکنه یعنی همه سهیم هستید تواین ارث. مراکز همسریابی در تهران نگاهی به جمع انداخت و نیمه نگاهی هم به من کرد، دیگه حرفی زده نشد، همه منتظر وصیت بودن انگار.