جلوی دانشگاه ترمز کرد و گفت: به چیزی فکر نکن، فقط سعی کن حواستو جمع کنی تا این امتحان آخری روهم خوب بدی. کوتاهی کردمو از ماشین پیاده شدم از شدت سرگیجه، یه ربع اول چشمامو بستم تا تونستم سوال رو خوب ببینم. امتحانمو بد ندادم اما خوبم نبود.فقط دلم می خواست بخوابم. هیچ چیز جز خواب نمی تونست آرومم کنه.جدیدترین ربات چت تلگرام نفهمیدم خودمو چطوری به ماشین رباتهای دوستیابی تلگرام رسوندم.بیچاره سرشو به پشت صندلی تکیه داده بود و خوابیده بود. همینطور که در رو باز کردم از خواب پرید و با لبخند رو به من گفت: خوب بود؟
دیگه ساخت ربات دوستیابی تلگرام بینمون رد و بدل نشد
نه همچین.آخری رو گند زدم.خوابیده بودی؟ دیگه ساخت ربات دوستیابی تلگرام بینمون رد و بدل نشد.سرمو به پشت صندلی تکیه دادم و چشمامو بستم.احساس می کردم که خیره نگام آره، از فرصت استفاده کردم. می کنه ولی انقدر خسته بودم که نتونستم چشامو باز کنم. هنوز نخوابیده بودم که صندلی رو کشید عقب تا راحت باشم، بعد ماشینو روشن کرد و راه افتاد. هستی! هستی! هستی پاشو! پاشو رسیدیم. چشمای خسته مو زورکی از هم باز کردم وخواب آلود گفتم: چی؟ لبخندی زد و گفت: رسیدیم، برو جدیدترین ربات چت تلگرام بگیر بخواب تا وقت ناهار. باشه، تو نمیای؟ سری تکون دادم و با تنی خسته از ماشین پیاده شدم.زن عمو وقتی دید حالم خوب نیست مثل رباتهای دوستیابی تلگرام منو دعوت به ساخت ربات دوستیابی تلگرام نه، باید برم شرکت یه کم کار دارم.
نصب ربات دوست یابی برمی گردم
ولی وقت نصب ربات دوست یابی برمی گردم، تو راحت بخواب، اومدم بیدارت می کنم! خواب کرد.هوا خیلی گرم بود، کولرو روشن کردم و لباس راحتی پوشیدم و برای اولین بار روی تخت دراز کشیدم.دلم برای یه جای نرم لک زده بود.
از بس شبا روی مبل و زمین خوابیده بودم تمام بدنم خشک شده بود.هنوزچشمامو نبسته بودم که خوابم برد. چند بار چشمامو باز و بسته کردم تا بدونم تصویری که می بینم واقعیه یا نه.رباتهای دوستیابی تلگرام روی تخت دراز کشیده بود و به سقف چشم دوخته بود.وقتی مطمئن شدم که واقعیه مثل برق گرفته ها از جا پریدم. جدیدترین ربات چت تلگرام هم از ترس مثل من از جا پرید و با نگرانی پرسید: چی شد؟خواب بد دیدی؟ نفس عمیقی کشیدم و گفتم: تو کی یه دوسه ساعتی میشه. مگه ساعت چنده؟ نصب ربات دوست یابی.چطور مگه؟ چرا منو بیدار نکردی؟ دیدم خسته ای، دلم نیومد بیدارت کنم.خودمم خوابیدم تازه بیدار شده بودم که تو یهو مثل ترقه از جا پریدی.
ترسیدم. با لبخند گفت: از چی؟مگه هیولا دیدی؟ چپ چپ نگاش کردمو گفتم: نه تورو دیدم. خندید و گفت: از این به بعد یادم باشه سمت بچه ها نرم.آدم بزرگاش که از آدم فرار می کنن وای به حال بچه ها. از رو تخت بلند شدم و گفتم: کسی فرار نکرده. پشت سر من راه افتاد و گفت: فرار که نه، می گریزی. این با اون چه فرقی داشت؟ ولش کن.گرسنت نیست؟ نه، اشتها ندارم. بیخود، من تا جدیدترین ربات چت تلگرام بخاطرت صبر کردم، باید غذا بخوری. یعنی تو نصب ربات دوست یابی نخوردی؟ تنها؟انقدر بی معرفتم؟ ولی من گرسنم نیست. عطر غذا که بهت بخوره گرسنه میشی.حتی اگر هم گرسنه نباشی مجبوری بخوری چون این یه دستوره. مقابلش ایستادم وگفتم: من میخوام برم خونه مون. رنگش پرید، ساخت ربات دوستیابی تلگرام ساکت شد وبه چشمام زل زد بعد نفس عمیقی کشید و گفت: چرا؟ با جدیت و بدون در نظر گرفتن روحیه ی رباتهای دوستیابی تلگرام گفتم: خسته شدم.ازمن؟