پیاده شدیم و به رستوران رفتیم.زیاد شلوغ نبود.فرزین یه میز انتهای رستوران انتخاب کرد.سمیرا کنار منو روبروی فرزین نشست. تلگرام دوستیابی اصفهان هم کنار تلگرام دوستیابی و روبروی من.سلیقه ی هممون یکی بود وفرزین 4 پرس کباب برگ سفارش داد. فرزین خیلی بی مقدمه پرسید: شما خواهر برادری ندارین؟ چرا دوتا برادر دارم. فرزین مجردن؟ بله، تلگرام دوستیابی ارومیه 0سال ازم بزرگتره، وکیله البته درسش تازه تموم شده و سربازه. سینا هم: سال بزرگتره و تلگرام دوستیابی مهندسی برقه. فرزین پس مثل تلگرام دوستیابی ربات ما ته تقاری هستید. سمیرا با حسرت گفت: خوش به حالت، من یکی یه دونه ام. تلگرام دوستیابی خانواده ی شلوغی دارین؟
نه زیادم شلوغ نیستیم.یه خاله دارم که کاشان زندگی می کنه فقط هم یه پسر داره، تو تهران هم فقط یه عمو دارم که همیشه با همیم. تلگرام دوستیابی اصفهان عوضش خانواده ی ما خیلی شلوغه.
تلگرام دوستیابی ارومیه هفتمین و آخرین فرزند
تلگرام دوستیابی ارومیه هفتمین و آخرین فرزند خانواده ست، بابا هم کاپیتان یه خانواده ی 2 نفره ست. کلی هم دختر و پسر همسن خودمون داریم. لبخندی زدم و گفتم: من کوچیکترین فرد دو خانواده ام.هیچکی هم همسنم نیست، همه بزرگترن واسه همین رابطه ام با بزرگترا بهتر از کوچکتراست. غذا رو آوردن و همه مشغول خوردن شدیم.سر غذا حرفی نبود فقط گاه گداری نگاه های دزدکی تلگرام دوستیابی اصفهان بود که خوردن رو برام سخت تر می کرد.هروقت هم که متوجه میشد فهمیدم که داشته تماشام می کرده تا بناگوش سرخ می شد و سرش رو می انداخت پایین. بعد از اینکه بشقاب ها خالی شد فرزین رفت تا حساب کنه، بعد هم با اشاره ای به تلگرام دوستیابی پسر اونم به بهانه ی شستن دست از جاش بلند کرد.
تمام کاراشون از پیش تعیین شده بود. فرهاد که منتظر فرصت بود گفت: دلم میخواد میثاق رو ببینم. تلگرام دوستیابی اصفهان؟ به نظرم باید پسر منطقی و فهمیده ای باشه. بیشتر از اینی که گفتید. من عاشق تلگرام دوستیابی. زندگی بدون اون برام معنا نداره شما هم همین حس رو نسبت به برادراتون دارین؟رابطه ی خواهر و برادر خیلی عمیق تر از رابطه ی برادریه. واقعا اینطوره؟ من خواهر ندارم نمی دونم. واقعا اینطوره.البته به خیلی چیزا بستگی داره.من با تلگرام دوستیابی ارومیه خیلی بیشتر از سینا جورم. منو فرزین انقدر به هم نزدیکیم که گاهی اوقات دلم میخواد براش بمیرم. حرف رو عوض کردم و گفتم: از دیشب تا یه سوال بدجوری ذهنم رو مشغول کرده. با کنجکاوی چشماش رو بِهِم دوخت. پرسیدم: اگه موقعیتی پیش بیاد که بتونین از ایران خارج بشین، اینکارو می کنین؟ بستگی داره به چی؟ به اینکه ارزشش رو داشته باشه.
دوست دارین از ایران برین؟ نه، تازه می خواستم بگم که اگه جای مادرتون بودم حتی یه لحظه هم این زندگی رو تحمل نمی کردم. متعجب پرسید: چرا؟ اونم از نوع مردش پول از همه چیز مهمتره.صبح تا ظهر بیمارستانه، تا دیر وقتم مطب، وقتی هم میاد خونه انقدر خسته همیشه دلم میخواست.
تلگرام دوستیابی ربات باشم اما هیچوقت دلم نمی خواست
تلگرام دوستیابی ربات باشم اما هیچوقت دلم نمی خواست یه همسر پزشک داشته باشم.آخه واسه یه پزشک س که دیگه جز خواب هیچ آرزوی دیگه ای نداره.نمیخوام به خاطر تلگرام دوستیابی محدود بشیم یا با هم بودنو کنسل کنیم. با اشتیاق به حرفام گوش می کرد و وقتی که جملم تموم شد با منطق جواب داد: خب من وضع مالیم انقدر بد نیست که به خاطر پول بخوام از خانواده بگذرم.آدم کار می کنه که زندگی کنه نه اینکه شب و روزشو برای کار کردن هدر کنه.من میخوام زندگی کنم.